ಸ್ವಾತಿ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆ ಹನಿಯೇ...

ಸ್ವಾತಿ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆ ಹನಿಯೇ...

ಸ್ವಾತಿ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆ ಹನಿಯೇ
ಮಾತಾಡು ಒಮ್ಮೆ ಇನಿ ದನಿಯೆ
ಇಂದೂ ನಿನಗಾಗಿ ಕಾದಿದೆ ಇಡೀ ಇಳೆಯೇ
ಎಂದಾದರೂ ಬಿಡುವಾಗಿ ನೀ ಕೆಳಗಿಳಿಯೆ

ಆಗಸದಿ ಹೊಳೆಯುವ ಬೆಳ್ಳಿ ಮೋಡ
ನೀ ಅಡಗಿ ಕೂರುವ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಗೂಡ?
ಅರಿತವರಿರುವಏ ನಿನ್ನ? ನೀನೆಂದೂ ನಿಗೂಢ.
ನೀ ಸಿಗುವೆಯೇನೋ ಎಂದು ನಾನು ಕೂಡ
ಮೋಡ ಹಿಡಿಯ ಹೋಗಿ ಆದೆ ಮೂಢ

ನೀ ಅಂದು ಧರೆಗಿಳಿದಾಗ..
ಗುಡುಗಿತು ಆ ಆಗಸ, ನಡುಗಿತು ಈ ಭೂಮಿ
ಆ ಹನಿಯೊಂದರ ಸ್ಪರ್ಶಕೆ
ಮಿಡಿಯಿತು ಮನದ ಮರುಭೂಮಿ
ನಾನಾದೆ ಆ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆ ಹನಿಯ ಪ್ರೇಮಿ
ನೀ ಮಳೆಯಾಗಿ ಬಂದೆ..
ನಾ ನಿನ್ನಲೇ ಮಿಂದೆ..
ಮುಂದೆ..
ಏರಿ ಬಂದೆ, ತೂರಿ ಬಂದೆ, ನೀನಾಗಿ ಬಂದೆ,
ನನ್ನ ಬಾಳಿಗೆ ಸುನಾಮಿ.

ಈ ಭೂಮಿಯ ಪಾಲಿಗೆ ಸ್ವಾತಿ
ದೂರಾಗಸದಿ ಹೊಳೆವ, ಮಳೆ ತರುವ ನಕ್ಷತ್ರ.
ನಿನ್ನ ಬಯಸಿ ನಾನಾದೆ ಸ್ವಾರ್ಥಿ
ಬರಲಾದೀತೆ ಈ ಭೂಮಿಗೆ ನಿನ್ನ ಹತ್ರ?
ಇಂದೂ ಈ ಭೂಮಿಯ ಸಾಗರದ ಭರ್ತಿ
ಆ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆ ಹನಿಗಳಿಂದ ಮಾತ್ರ.

ಸಪ್ತ ಸಾಗರವನ್ನೇ ತಂದು ಕೊಟ್ಟರೂ
ಆ ಒಂದೇ ಒಂದು ಮಳೆ ಹನಿಯ ನೆನಪು
ಕೊನೆಗೆ ಉಸಿರಿನ ಆಸೆಯೇ ಬಿಟ್ಟರೂ
ಸೂಸುವುದು ಆ ಮೊದಲ ಮಳೆಯದ್ದೇ ಕಂಪು..