ಪುಟ್ಟ ದೀಪದ ದೀಪಾವಳಿ ನೆನಪು

ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ದೀಪದ ದೀಪಾವಳಿಯ ನೆನಪುಗಳು..

ಸಡಗರ! ಸಂಭ್ರಮ! ಎಲ್ಲರ ಈ ಹರುಷ
ನೆನಪಿಸುತಿದೆ ನನ್ನ, ಬಾಳಿಗೆ ಹೊಸ ಬೆಳಕ ತಂದ
ಆ ದಿವ್ಯ ದೀಪಾವಳಿಯ ವರ್ಷ

ಅದು ಸಂಜೆಯ ಹೊತ್ತು,
ಸುತ್ತ ದೀಪಗಳ ಬೆಳಕು ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು,
ಕಂಗಳು ಕಾತುರದಿ ಯಾರಿಗೋ ಕಾದಿತ್ತು,
ಬಂದಳವಳು ಹೊರಗೆ, ಪುಟ್ಟ ದೀಪವ ಹೊತ್ತು




ಹೊತ್ತು ಹೊಳೆವ ದೀವಿಗೆ,
ಬಂದಳವಳು ಬೀದಿಗೆ,
ಬೀದಿಯ ತುಂಬಾ ಬೆಳಕು!
ಬೆಳಕಿಗೆ ಕಾರಣ..
ಅವಳು ಹಿಡಿದ ಜ್ಯೋತಿಯೋ?
ಅವಳ ಮುಖದ ಕಾಂತಿಯೋ?
ಬೆಳಕು ಎಂಬುದೇ ನನ್ನ ಭ್ರಾಂತಿಯೋ?
ಅಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ...
ಇಂದಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ..

ತನ್ನ ಮನೆಯ ಅವಳು ಬೆಳಗಿಸಿಕೊಂಡಳು
ಸುತ್ತ ಹಲವು ದೀಪಗಳ ಇಟ್ಟು,
ಅವಳ ನೆನಪುಗಳಲ್ಲೆ ನನ್ನ ನಾ ಮುಳುಗಿಸಿಕೊಂಡೆ
ಮನದಲ್ಲಾಗಲು ಪ್ರೇಮವೆಂಬ ಪಾಪದ ಹುಟ್ಟು



ತನ್ನ ಮನೆಯ ಸುತ್ತ ಹಾಕುತ್ತಲೇ ಅವಳು ರಂಗೋಲಿ
ನನ್ನ ಮನದ ಸುತ್ತ ಹಾಕಿದ್ದಳು ಪ್ರೀತಿಯ ಬೇಲಿ
ಸುತ್ತಲೂ ಉರಿವ ದೀಪಗಳ ಮೆರಗು,
ನನ್ನನೇ ಉರಿಸುತ್ತಿತ್ತು ಎದೆಯಲ್ಲೊಂದು ಕೊರಗು.

ಅವಳ ನೆನಪುಗಳಲ್ಲೇ ಉರಿದೆ,
ಹಗಲಿರುಳು ಉರಿಯುತಲಿ..
ಅವಳು ಕೈಯಾರೆ ಬೆಳಗಿದ ದೀಪವಾದೆ..

ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಈ ದೀಪವ ಬೆಳಗಿ,
ಬಾಳಿಗೆ ಹೊಸ ಬೆಳಕ ತಂದ ಆ ದೀಪಾವಳಿ,
ಮುಗಿದ ಮರು ದಿನವೇ ಪ್ರಳಯಾಂತಕ ಬಿರುಗಾಳಿ!



ಗಾಳಿಯ ಸೆಳೆತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ
ಆರಿಹೋಯಿತು ಈ ಆಸೆಗಳ ಜ್ಯೋತಿ,
ಸುಟ್ಟು ಕಪ್ಪಾಯಿತು ಈ ಜೀವದ ಬತ್ತಿ,
ಜೀವನವೆಲ್ಲಾ ಹೊಗೆಯಾಡಿತು, ಹಗೆಯಾಯಿತು,
ಶಾಂತವಾಯಿತು ಕೊನೆಗೆ ಈ ಪ್ರೇಮದ ದೀಪ
ಇನ್ನೂ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದೆ ಇಂದು... ಪಾಪ!
ಮರಳಿ ಬರಬಹುದೆಂದು..
ಬಂದು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತನ್ನ ಬೆಳಗಬಹುದೆಂದು..
ಅಂತಹುದೇ ಮತ್ತೊಂದು ದೀಪಾವಳಿ!

.....ಆ ದೀಪಾವಳಿಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿರುವ ದೀಪ

.....ಪ್ರ‘ದೀಪ’