Thursday, October 7, 2010

Orange Heart!



ಗೆಳೆಯರೇ,

ನೆನ್ನೆ ದಿನ ಸಂಜೆ ನಾನು ಅಮ್ಮ ಕೊಟ್ಟ ಕಿತ್ತಳೆ ಬಿಡಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದನಾ... ಬಿಡಿಸುತ್ತ ಬಿಡಿಸುತ್ತ ಯಾವುದೊ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆತೆ.. ಮತ್ತೆ ಅಮ್ಮ ನನ್ನೆಡೆ ನೋಡಿ ನಕ್ಕಾಗಲೇ ಎಚ್ಚರವಾಗಿದ್ದು.. ಅವರು ಯಾಕೆ ನಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಕಿತ್ತಳೆ ತಿರುಗಿಸಿ ನೋಡಿದೆ.. ಮೇಲಿನ ದೃಶ್ಯ ಕಂಡು ನನಗು ನಗು ಬಂತು.. ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ನಾನು ಕಿತ್ತಳೆ ಸಿಪ್ಪೆಯನ್ನು ಹೃದಯದ ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ಬಿಡಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ! ಹೇಗಿದ್ದರೂ ಹೃದಯ ಆಕಾರ ಬಂದಿದೆಯಲ್ಲ ಎಂದು ಎಣಿಸಿ ಚಾಕು ತೆಗೆದೆಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಇನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣುವ ಹಾಗೆ ಕೆತ್ತಿ ಫೋಟೊ ತೆಗೆದೆ..
ಅಮ್ಮ ಮಾತ್ರ "ಯಾರನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತ ಈ ರೀತಿ ಕಿತ್ತಳೆ ಬಿಡಿಸಿದೆಯಪ್ಪಾ ಕಲಾವಿದ?" ಅಂತ ದಿನವಿಡೀ ನನ್ನ ಕಾಡುತಿದ್ದರು..
"ಎಷ್ಟೇ ಅದರೂ ನಾನು ಪ್ರೇಮ ಕವಿಯಲ್ವೆ .... ಕೈ ಇತ್ತ ಕಡೆ ಹೃದಯಗಳು ಮೂಡೋದು, ಅರಳೋದು ಸಹಜ ಕಣಮ್ಮ" ಅಂತ dialogue ಹೊಡೆದೆ..!!

ಹನಿ ಗವನ:

ಬಿಡಿಸುತ್ತಲೇ ನಾನು ಕಿತ್ತಳೆ,
ಕನಸ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆ ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಲೆ,
ಕರೆಂಟು ಹೋಗಿ ಆಯಿತು ಕತ್ತಲೆ,
ಇತ್ತು ಅವಳ ನೆನಪುಗಳ ನಶೆ ಏರುತ್ತಲೇ,
ಸಿಪ್ಪೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಕಿತ್ತಳೆಯಾದರು ಬೆತ್ತಲೆ,
ನಾನಿದ್ದೆ ಆ ಸಿಪ್ಪೆಯಲ್ಲೆ ಏನೋ ಕೆತ್ತುತ್ತಲೇ,
ಕರೆಂಟು ಬಂದಾಗ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿಯಿತು,
ನಾ ಬಿಡಿಸಿದ್ದು ಕಿತ್ತಳೆ,
ಆವಳ ಮಾತುಗಳ ನೆನಪಿನ ಮತ್ತಲೇ!


It's not a broken heart,
It's not a stolen heart,
but its an Orange Heart!
A beautiful orange art!


11 comments:

  1. Excellent!
    ಕವನ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
    ಪ್ರೇಮ ಕವಿಯ ತನು ಮನದಲ್ಲಿ ಹೃದಯ ಅರಳುತ್ತಿದೆ!

    ReplyDelete
  2. kavigale......superb ree....swarasyakaravagide,,kittaleyalli..nimma kale....adbutha

    ReplyDelete
  3. @... Prathap Thank u dude so nice to see ur comment in blog after so many days!

    @ Sathya tumba thanks!

    ReplyDelete
  4. ಇದರೊ೦ದಿಗೇ ಕಳೆದು ಹೋಗಲಿ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಕತ್ತಲೆ.

    ReplyDelete